اهانت به صاحت مقدس قرآن (پاسخ به یک نظر دیگر)

 

یکی از دوستان در یک نظر بیان کرده بود که خدا خودش از کتابش که به آن اهانت گردیده دفاع میکند و بعبارتی میتوان استنباط کرد که منظور ایشان این بوده که ما مسئولیتی نداریم ونباید ناراحت باشیم ویا عکس العملی انجام دهیم.

هرچند این نظر درست است که خداوند قادر متعال است و خود قادر به دفاع از کتابش میباشد و اگر بخواهد مثل ابابیل میتواند برسر منکرانش بلا نازل کند و ابرهه ها را از بین ببرد، ولی از مسئولیتهای ما کم نمی کند. مگر بارها در خود قرآن از مومنین دعوت به یاری نگردیده ؟ آیا خدا عاجز است که یاری میخواهد؟ نه ، ولی برای اثبات  ایمان ما نسبت به خداوند اینگونه آزمایشها در ادوار مختلف پیش میآید و ما نباید با ساده انگاری اجازه دهیم که به مقدسات ما توهین گردد و ما رفع تکلیف نماییم. وهمانگونه که به اعضای خانواده ما توهین میشود  وما عکس العمل نشان میدهیم ، دیگر خداوند که ارزشش پایین تر از خانواده که نیست.

البته نباید این نکته را فراموش کنیم که دشمن در مقدمه از مقدسات ما شروع میکند ؟ و در مراحل بعدی وارد افکار ما میشود چرا که ما را تست کرده و دیده سست عنصر هستیم ؟. وبعد وارد خاک ما میشود و میداند بی تفاوت هستیم ؟. و بعد وارد خانه ما میشود چون میداند بی غیرت هستیم ؟. چرا ما فکر میکنیم  دشمنان ما آنقدر صادق هستند که میگوینند چه نیتها ی پلیدی دارند؟ واگر صفت صداقت در وجودشان بود آنقدر هم دشمن  نمیشدند؟ مگر شیطان از همان روزی که کمر همت برای گمراه کردن ما میبندد میگوید ما را میخواهد به  هلاکت بکشاند؟ نه . آنقدر زشتیها را برای ما توجیه پذیر و زیبا جلوه میدهد که ما همه بدیها را به مرور زمان خوبی میبینیم و فکر میکنیم کاملاً در راه خدا هستیم . ذکر نمونه نمیکنم که بسیار است نمونه هایی که ما غافلانه در آن شناوریم وخود نمیدانیم .

پس دوست عزیز با توجه به اعتقادی که به یقین در شما وجود دارد احتمال ریاد میدهم که به این عرایض من توجه خاص نمایید.